- τρελ(λ)αίνω
- (αόρ. (ε)τρέλανα, παθ. αόρ. τρελάθηκα) μετ. сводить с ума (тж. перен. );
§ τρελ(λ)αίνω κάποιον στο ( — или απ' τό) ξύλο — избивать до полусмерти;
τρελ(λ)αίνομαι — сходить с ума;
τρελ(λ)αίνομαι γιά κάποιον (κάτι) — безумно любить кого-л. (что-л.)' сходить с ума по ком-л. (по чему-л.)
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.